Online een bril kopen kon al lang voor de coronatijd, en dan hebben we het niet over een WC-bril.
Nee, we hebben het over de halve blinde of schele brillenjood zoals dat in een niet te ver verleden gekscherend werd genoemd, die een nieuwe fok op de gok nodig heeft. Tegenwoordig ben je een visueel gehandicapte die niet gehandicapt is, maar wel een oogaandoening heeft.
Als een bril alle problemen oplost, dan ben je niet slecht af, en het internet is een vermakelijke plek, en de online-paskamer is leuk bedacht en waarom ook niet?
Een mooie bril is een sieraad voor de neus.
En online een beetje passen en meten, dat is wat we willen. Daar heb je nu een telefoon met camera, en een computer met wat rekenkracht en het internet voor.
En een beetje creativiteit. In drie stappen klaar, en geheid een leuke avond.
Stel je bent Wopke en je ziet het niet meer zitten, want er is 63 miljard weg, en je hebt geen idee waar het gebleven is.
Je bent dus Wopke en je hebt een bril nodig.
Een leuk scriptje laat je fluks een fotootje maken met je webcam, of misschien een foto uploaden van je telefoon, als je geen webcam bezit. Een goed begin.

Dat zelfde scriptje laat je een paar brillen selecteren in de winkel, dat is stap twee.

In stap drie haalt dat scriptje wat PNG’tjes (beeldjes van de bril) van de server, en een beetje schalen en plaatsen, misschien nog een knopje om een paar pixels naar links en naar rechts te schuiven, en je bent klaar.

Je hebt een nieuwe bril op je neus.
En dat kan allemaal heel privacy-veilig, want de foto hoeft je computer niet te verlaten, dat kan allemaal lokaal gebeuren, dus ideaal.

En aangezien de privacy-verklaringen van zowel charlietemple.com, als Hans Anders niets zeggen over het verwerken van foto’s, zal dat ook wel op deze manier gebeuren.

MISPOES!
Die foto wordt zonder verdere mededeling, of enig vinkje of wat dan ook vrolijk de online landsgrenzen overgetransporteerd naar fittingbox.com.

Een sprekende pasfoto (nu haken de jonge lezertjes af, of ze denken aan Harry Potter) is een bijzonder persoonsgegeven, omdat er iemand mee geïdentificeerd kan worden. Waarom staat zo’n ding anders in je paspoort? Of op internet?
Enige zorgvuldigheid is dus vereist, en natuurlijk dient in de privacyverklaring een passage opgenomen te zijn wat de online-opticien met die pasfoto doet?
Dat wil je toch weten? Jij toch ook Wopke? Wat iedereen met je foto doet.
Bij Charlie Temple niets over de foto.
Bij Hans Anders niets over de foto.
Wel wijdt Hans een paar mooie woorden aan foto’s bij sociale media accounts:
Wanneer je met ons communiceert via social media (bijvoorbeeld wanneer je commentaar plaatst, media uploadt, een persoonlijke boodschap verzendt of fan van ons wordt door op de “Like” knop te klikken) ontvangen wij persoonlijke informatie over je (zoals je (gebruikers)naam, je profielfoto, je woonplaats, je e-mailadres en je geslacht). Wij gebruiken de ontvangen gegevens om zo goed mogelijk op jou te reageren, en slaan daarvoor de gegevens die wij ontvangen ook op bij de andere gegevens die we over jou hebben. Hierdoor kunnen we je ook op een later moment persoonlijker te woord staan.
Wanneer je social mediapagina’s bezoekt (of in het bijzonder als je er commentaar op plaatst) kan het zijn dat wij of door ons ingeschakelde derde dienstverleners, gegevens over jouw social media gebruik verzamelen. In het bijzonder verzamelt Hans Anders de informatie uit door jouw geplaatste openbare posts. Deze gegevens verwerkt Hans Anders om jouw gedrag en de mogelijke voorkeuren van jou beter te begrijpen.
En dat is precies wat we al zoveel jaren zeggen op de Maan.
Als je iets deelt/liked/shared op internet, dan deel je niets dan jezelf. Dat is de perverse geïnverteerde werkelijkheid.
Je geeft als fan dus je eigen persoonsgegevens aan de commerciële partijen, terwijl de eenvoudige internetter denkt dat ie een berichtje deelt.
Misleiding heet dat, alle (internet) bedrijven weten dondersgoed dat het zo werkt, en alle CEO van bedrijven die niet meer via de telefoon of email willen communiceren maar wel via sociale media, die hebben ook hun bril niet op, en brengen daarmee de privacy van hun klanten in gevaar, en zouden daarom voor de rechter gesleept moeten worden. Het is een beetje als sigaretten aan kinderen geven. Je weet dat het niet goed voor ze is, maar ja je verdient er wel aan. Twee joden weten wat een bril kost.
En ja ook sociale media zouden verboden moeten worden, maar goed, dat later, niet alles door een te zwarte bril willen zien, eerst maar eens luisteren wat de verwerkingsverantwoordelijken van beide bedrijven te zeggen hebben over de omissies in de privacy-verklaring.
Want om Wopke te helpen wil Maanziek dat wel eens navragen.
En we willen Charlie en Hans anders best een bril op de neus zetten.
Hans Dulfer was vroeger autoverkoper, maar dat de familie Dagelet in de brillen zit, is inderdaad verdacht.