De mens is een wonderlijk dier, de enige diersoort die de schoen heeft uitgevonden, om er vervolgens parmantig naast te gaan lopen.
God is ook zo’n mooie menselijke uitvinding, je eigen gedachten absoluut maken en daaraan rechten ontlenen alsof je geen keus hebt, maar respect verdient.
Arroganter kan niet.
De wereldbol overspoelen met mensen, bijna alle beschikbare ruimte exploiteren, en als je tegen de natuurlijk grenzen aanloopt, dan hebben de koeien het gedaan. Die moeten maar terug in aantal.
Minder mensen is wel een goed idee als het over duurzaamheid gaat, zou je zeggen, maar dat lijkt wel een taboe.
Wetenschappers weten geen oplossing voor de overbevolking, dus is er geen probleem. Wie slim is neemt minder kinderen lijkt de hoogleraar Irene van Staveren in Trouw te betogen, en dat zou de oplossing zijn, terwijl ze eerder stelt dat niet het aantal mensen, maar het Westerse consumptiepatroon van auto’s, vleesconsumptie, airco’s, vliegreizen e.d. het grote probleem is.
Waarom dan de bossen in het Amazone gebied worden platgebrand, of de tijger uitsterft in China of India? Zou dat niks te maken hebben met de ruimte die een miljard mensen daar nu zijn gaan innemen? Heeft toch niks te maken met een Westerse consumptiepatroon, wel met de universele menselijke aard.
De hoogleraar concludeert in haar column iets heel anders dan ze eerst betoogt. Wonderlijk. Overbevolking is blijkbaar een taboe.
Minder dieren, de ruimte afpakken, de aarde exploiteren: dat is geen taboe!
Zelfreflectie is, ondanks dat de mens het enige dier is dat er vermoedelijk over beschikt, toch uitermate zwakke ontwikkeld.
Dansen op de vulkaan, viool spelen als de boel in brand staat. De huidige mens steekt zijn kop niet in het zand, maar in de cloud.
Zolang we selfies kunnen maken, en likes verzamelen, is er niets aan de hand, maar die stomme ratrace ontneemt ons het zicht op het wezenlijke: het samenleven en delen met al het andere op aarde. En nee, delen op sociale media is niet altruïstisch.
We doen ons duurzaam voor en wentelen ons in het klaterend applaus van likes en views. Kwaliteit steeds vaker ondergeschikt gemaakt aan kwantiteit, exploitatie van ophef, dat is wat de sociale media ons brengt.
We draaien dol in onze hersenspinsels.
We zijn geen rentmeester van deze aardbol, we zijn de sterkste, en ontlenen onze privileges aan het recht van de sterkst, niet veel anders dan we eerder deden bij het veroveren van land, ruimte en zee, of het onderwerpen van anderen.
Het menselijke gedrag is dominant, universeel grensoverschrijdend en als we God erbij halen uitermate arrogant.