Sommige dingen zijn zo helder als donkere koffie. Je hebt een virus in China. Een besmettelijk virus. Steden werden afgegrendeld, fabrieken stilgelegd.Toch ontsnapte het virus naar een grote boot, die enkele weken vruchteloos voor de kust heen en weer voer. Tot de de boot mocht aanmeren en de passagiers in het gastvrije Cambodja met bloemen werden ontvangen, en terug naar huis vlogen.
Daarna ging het mis.
Rutte kondigde gisteravond in een sobere toespraak op TV zware tijden aan, die veel van de mensen zullen vergen.
Een groot aantal mensen zal besmet raken met het virus en een percentage zal daaraan sterven.
Hoeveel?
Minder als we de snelheid waarmee het virus zich kan verspreiden laag houden.
Verkeersbordjes langs de snelweg met `virus 0km` of plakkaten aan de poorten van de stad `verboden voor virussen` gaan niet helpen.
Minder mensbewegingen wel.
Dus niet reizen, niet teveel op bezoek. Afstand houden. Als mensen elkaar niet ontmoeten kunnen ze elkaar niet besmetten. Daar kan best tijd overheen gaan, maar dat moet lukken. (Totdat het corona-virus overspringt op de huismus, rat of stadsduif, of de processierups muteert die zich dan plots ook in alle andere bomen nestelt.)
Een boel mensen heeft die tijd helemaal niet. Voor de oudjes van dagen: om in hun laatste levensjaar nog uit eten te gaan met de familie. Het zit er niet in.
Van delen word je gelukkig moet je maar denken, maar een selfie aan de huistafel is een schrale troost.