How dare you, de woorden van de Zweedes klimaatacitviste en schoolspijbelaar Greta Thunberg maken veel los. Wie de woorden leest, krijgt een compleet andere beeld van de inhoud dan wie de woorden gelezen ziet worden.
Dat is de macht van sociale media, en Greta is niet zomaar iemand, zij is een boegbeeld van sociale media- lobbyisten, reclamemakers die met een hip sausje influencers worden genoemd.
Een soort kinderarbeid.
Wie nu van wie gebruik maakt is moeilijk te zeggen, en hoe de aandacht in de sociale media op de langere termijn uitpakt, is de vraag.
Voor kinderen valt op dit moment uit die bekendheid wel munt te slaan. Naam en faam op het schoolplein en ver daarbuiten.
Sociale media is natuurlijk dubieuze handel – het exploiteren van iemands doen en laten inclusief de vriendenkring – en ophef de emotionele brandstof ervan. Dat zeggen we hier al jaren.
Influencers zijn sluwe reclamemakers die langs de mazen van de wet hun geld verdienen.
Reclame maken gericht op kinderen is geboden aan vele regels, Kinder- en Jeugdreclamecode (KJC), en die regels worden klip en klaar ontweken, want de hele blog/vlog/instagram/facebook van influencers is een verkapte advertentie, niet alleen de banners die er naast staan.
If you promote my product or store through Facebook or Youtube, I give you a discount or a free sample to use.
Gaat heen en vermenigvuldigt u, de Bijbelse aansporing uit Genesis – nooit mooier en pregnanter verwoordt dan in het Engels Fuck Off – is een meme avant la lettre.
Een gevleugelde Bijbelse frase en één van de meest gebruikte verwensingen, hoe veel likes zou de bedenker wel niet moeten hebben.
God, de Zoon en de Heilige Geest. De Cloud, de Sociale-MediaGebruiker en de Verwensing. Een hedendaagse heilige drie-eenheid. De Twitter triniteit van deze tijd. Fuck-off met je kk-harsens.
Hoeveel likes verdient de mens die in sound bites praat? Hij krijgt meer dan de mens die in volzinnen praat. Emotie voor de rede.
Is dat de toekomst? Vorm boven inhoud.
Wie naar sport kijkt op de publieke zender ziet voor de helft persconferenties of sporters met een microfoon onder hun snufferd geduwd. Een dansje van de winnaar in de kleedkamer.
Persconferenties zijn rechtenvrij, en de sport moet duur verkocht. De teksten zijn saai en voorspelbaar. Een plaat die afgedraaid wordt.
Persconferenties zijn verkapte reclame-uitingen. Soms is er humor om te lachen. Entertainment verkoopt beter dan nieuws. Emotie über alles.
De leugen boven de waarheid is een kleine maar logische stap.
Even lachen met de logo’s van de sponsor op de achtergrond. Die merken moeten verkocht, de sporter is de kapstok.
Het leuke aan de mens is de fantasie, en de verbeeldingskracht. De projectie van de hersenen achter de ogen. De creatie van God. Culminerende gedachte. God is een kunstwerk dat het spanningsveld tussen arrogantie en verlangen verbeeldt. Tussen angst en geborgenheid.
Maar God is meer.
De mens bedenkt een god, plaatst die god buiten zichzelf, verheft hem tot Hem, plaats zijn god als God boven alles en iedereen, verklaart zichzelf een evenbeeld, en roept zichzelf dus in wezen aan als hoeder van de beestenboel en rentmeester van de uitgestrekte velden.
En die mens pleit zich tegelijkertijd ook vrij van zijn daden en verantwoordelijkheden.
Kan hij als deemoedig mens er wat aan doen?
Hij gehoorzaamt gedwee. En een gelovige spreekt kwaad van anderen, noemt ze ongelovigen, heidenen, barbaren. Discrimineert.
De mens claimt een absoluut recht uit monde van die zelfbedachte, geëxternaliseerde god om te doen wat God (in wezen hijzelf) beveelt, en vraagt op die wijze universeel ontzag voor zijn eigen mentale oprispingen. Klinkt arrogant? Is arrogant!
Wie even nadenkt begrijpt hoe aanmatigend die hele godsconstructie is. Je creëert je eigen wetten, plaats die wetten in een godheid, die niet alleen buiten en boven jou staat, maar ook boven alle anderen staat, en je beweert met drogen ogen (en met veel gezang, gestamel en andere rituelen), dat je geroepen bent daaraan te voldoen, en dat de ander een dolend tot slecht mens is die de verkeerde want andere weg bewandelt.
Je verklaart dat ongelovigen moeten branden (letterlijk en figuurlijk).
En oh, natuurlijk God is een synoniem voor liefde, zoals ze zeggen. Maar dan wel een overbodige!
Als je bloedeigen kind liefde en tederheid toont voor iemand van hetzelfde geslacht, is het huis te klein, en is de liefde van je kind een zonde: je oogappel een schande voor de familie.
Kritiek is godslastering en discussie daarmee eigenlijk onmogelijk. God is dan ook een synoniem voor arrogantie. En geen overbodige dit keer.
Kan Fuck-off een meme avant la lettre worden genoemd, God is een cloud avant la lettre.
Religie is een eeuwenoude surveillance techniek, waarbij mensen die niet willen knielen, bidden, buigen of betalen, worden buitengesloten, gedood en verbannen naar de hel. Gecontroleerd door de religieuze machthebbers.
Hoe duurzaam is Gods creatie eigenlijk? Is de mens inmiddels zelf niet een plaagdier geworden?