Arnon Grunberg schreef een mooie voetnoot in de Volkskrant van vandaag. Kannibalisme onder dieren is tamelijk gewoon, en onder vissen zelfs eerder regel dan uitzondering.
Een nazaat is een noodrantsoen. Als het een tijdje tegenzit, kan een kind je leven redden, door je tanden erin te zetten en het langzaam op te peuzelen.
Dat klinkt gruwelijk, en dat is het misschien ook, maar vrouwtjes neigen meer naar kannibalisme dan mannetjes, volgens Grunberg. Op de één of andere manier maakt die vrolijke wetenschap het feit wat minder gruwelijk; vrouwen doen dat soort dingen natuurlijk veel minder voor de lol dan mannen, laat staan adolescenten.
Al veel langer kennen we bij Maanziek.nl het nulde gebod:
Gij zult eten wat gij doodt, en gij zult doden al wat gij eet.
Als iedere strijder, crimineel of militair, van voetsoldaat tot generaal zich daar nu eens aan zou houden. Dan waren de oorlogen snel voorbij. De loopgraven vervallen tot gezellige rurale straat-barbecues. Chemische oorlogsvoering smaakt niet. Van atoombommen krijg je kanker, dan moet je wel een hele erge hongerklop hebben wil je daartoe besluiten.
Ander modern wapentuig als slimme bommen en drones, komen ook niet door de test, want een drone kan niet eten, en om met zo’n drone een lichaam naar de Amerikaanse woestijn terug te vliegen, daarvoor ontberen ze de brandstof: het is te ver.
Een clusterbom is nog erger dan een met de buks geschoten wilde haas vol hagel met de kerst.
Geloofssoldaten worden pacifistische krijgers. Je tanden zetten in een ongelovige, dat kan natuurlijk alleen maar figuurlijk, niet letterlijk. Hevig in twijfel werpen ze zich ter aarde en verheffen hun armen maar naar de hemel en gaan over tot een leven lang bidden.
Voor een gelovige is het verschil tussen letterlijk en figuurlijk te vaag. Ze vinden god duidelijker.
En het tweede deel van het gebod. Dat spreekt ook voor zich. Een geconsumeerde tomaat is een dode tomaat.
Wie goed leest wordt vegetariër.
Al eten we een appel dood, we schijten de pitjes uit met best een beetje mest. Wie dat in pril braakliggend land doet, ziet op zijn oude dag vast een boom groot groeien.
De wereld is vreedzaam, mensen doden geen mensen meer, en dat met één gebod. Sterker nog met nul.
De cirkel is rond. Alles heeft nut.